Het is alweer bijna één uur in de middag. Voor veel kantoorbewoners -dus ook voor mij- staat dat synoniem voor ‘een rondje buiten lopen’. Even een luchtje scheppen en de benen strekken alvorens de tweede ronde van de werkdag van start gaat.…
‘We gaan een beetje vroeg en dan kunnen we ook op tijd weer naar huis’. Zo gezegd, zo gedaan. Iets over half acht vertrekken we deze zondagavond naar het feestje.
Als we de straat inrijden valt het me op dat er maar weinig parkeerplekken meer over zijn.…
De afgelopen periode was ik behoorlijk positief, het liep allemaal wel redelijk op rolletjes. Het ging zelfs zo goed dat ik mezelf regelmatig afvroeg of de diagnose ASS wel klopt. Ik had best wel plezier in bijna alles eigenlijk; het werk ging lekker, ik kon me aardig staande houden en ik kwam geen grote hobbels op de weg tegen.…
De bank waar we zo ongeveer elke zondagmorgen in zitten is deze keer nog leeg. Het is sowieso nog rustig in de kerk valt me op. Ik loop voorop en samen met mijn vrouw en twee dochters schuif ik rechts de bank in.…
Wanneer ik mijn eigen blogs zo teruglees dan kan ik me voorstellen dat iemand zich afvraagt of ik de diagnose autisme wel ‘verdiend’ heb, want ‘iedereen heeft toch wel wat”.
Ik begrijp die vraag wel. En eerlijk gezegd vraag ik het mezelf ook vaak af, bijna dagelijks.…
Recente reacties